Kineski jezik, odnosno sve varijacije kineskog govornog jezika spadaju u kinesko-tajsku podgrupu sino-tibetanske grupe jezika, koja potiče od proto-sino-tibetanske porodice. Ovo je jezik Han nacionalnosti, koja čini oko 94 % kineske populacije. S’ obzirom na velike varijacije i nerazumevanje jezika među ljudima različitih koneskih govornih područja, kineski dijalekti bi se mogli smatrati zasebnim jezicima. Kineski jezik je tonski jezik, te se značenje jednog karaktera menja u zavisnosti od visine tona kojim se taj znak izgovara. Međutim, sve varijacije kineskog jezika dele isto pismo.
Kineski jezik, odnosno sve varijacije kineskog govornog jezika spadaju u kinesko-tajsku podgrupu sino-tibetanske grupe jezika, koja potiče od proto-sino-tibetanske porodice. Ovo je jezik Han nacionalnosti, koja čini oko 94 % kineske populacije. S’ obzirom na velike varijacije i nerazumevanje jezika među ljudima različitih koneskih govornih područja, kineski dijalekti bi se mogli smatrati zasebnim jezicima. Kineski jezik je tonski jezik, te se značenje jednog karaktera menja u zavisnosti od visine tona kojim se taj znak izgovara. Međutim, sve varijacije kineskog jezika dele isto pismo. Karakteri se baziraju na štampanom kaligrafskom stilu i postoje uprošćeni i neuprošćeni karakteri. Glavni stilovi pisanja su: štampani, činovnički, rukopisni, travnati stil i pečatno pismo. Jedan znak se može napisati uz samo jedan potez, dok najkomplikovaniji znak ima čak 64 poteza. Poznavanjem 2.000 od preko 60.000 znakova, moći ćete da čitate i razumete većinu kineskih časopisa. Standard pisanog jezika je vernakularni kineski jezik, koji se sastoji od 12 osnovnih znakova, dok je kineski latinični alfabet odobren 1958.godine i ima 26 slova koja služe kao pomoćno, ali ne i zamensko pismo standardnog jezika.
U standardnoj formi, kineski jezik se služi mandarinskim pekinškim dijalektom, koje predstavlja službeni jezik Kine, Tajvana, Singapura, a jedan je od službenih jezika i Ujedinjenih nacija. Pretpostavka je da svaki peti čovek na Zemlji govori jednim od dijalekata kineskog jezika kao maternjim, dok se ukupan broj govornika procenjuje na 1.6 milijardi. Kineski se govori najvećim delom u jugoistočnoj Aziji, ali ima dosta govornika i u severnoj Americi i Evropi. Za govornike kineskog jezika karakteristično je da, osim standardnog jezika koji se uči u školama i upotrebljava u medijima, govore i lokalnim i lokalnim meta-dijalektom. Pored mandarinskog kineskog, u čiju podgrupu spada i standardni mandarinski kineski jezik zasnovan na pekinškom dijalektu, u govornoj upotrebi je još 6 dijalekata - Vu sa šangajskim, Kantonski, Min sa tajvanskim, Sjang, Hakka i Gan, a kasnije su se izdvojile još neke grupe i podgrupe jezika.
Kineski jezik je u Kini regulisan od strane Komiteta za rad na književnom i govornom jeziku, dok ga u Singapuru i na Tajvanu reguliše Savet za promovisanje mandarinskog kineskog jezika. Prevođenje sa kineskog jezika u većini zemalja izražava se latinicom, a u Srbiji je 2005.godine na Filološkom faklutetu napravljen jedan od najkompletnijih predloga za prevođenje sa srpskog na kineski jezika I obrnuto. Srbija je prijateljski nastrojena prema Kini i njenim investitorima, te usled sve većeg pojavljivanja kineskih kompanija u našoj zemlji, dolazi i do sve veće potrebe za znanjem kineskog jezika, kao i
prevodima sa kineskog jezika. Uglavnom su traženi prevodi stručnih dokumenata i usluge
sudskih tumača za kineski jezik kako bi se omogućilo nesmetano poslovanje ove dve zemlje.
